œnieżyczka.jpg

Œnieżyczka przebiœnieg, przebiœnieg pospolity, przebiœnieg zwyczajny, gładysz pospolity, gładyszek (Galanthus nivalis L.)

Występowanie: W Polsce występuje głównie na południu i w centrum kraju, masowo w lasach liœciastych dolin rzek Bystrzycy i Oławy.

U nas występuje przy ujœciu jeziora do rzeki Białej Głuchołaskiej oraz w okolicach Kwiatkowa. Wyglšd: Roœlina o wysokoœci od 15 do 30 cm. Łodyga Delikatna, otoczona w nasadzie białš, błoniastš pochewkš. Liœcie Dwa lub trzy, sinozielone, równowšskie liœcie odziomkowe, szerokoœci 4-10 mm. Kwiaty Kwiat pojedynczy, dzwonkowaty, na szczycie łodygi, pachnšcy. Okwiat o szeœciu działkach: trzy zewnętrzne, eliptyczne, œnieżnobiałe, na szczycie zaokršglone. Działki wewnętrzne krótsze, na szczycie wycięte, z zielonš plamkš. Płatki reagujš na zmianę temperatury, stulajšc się na noc i przy niekorzystnych warunkach atmosferycznych. Owoce Mięsista, żółtozielona torebka. Korzeń Kulista lub jajowata cebula. Biotop: Wilgotne i bardzo wilgotne gleby brunatne właœciwe, rzadziej na czarnych ziemiach i madach. Najchętniej roœnie w cieniu lub półcieniu w wilgotnych lasach łęgowych i liœciastych.

Ochrona:  roœlina objęta ochronš gatunkowš - najbardziej niszczona roœlina wiosenna, masowo zbierana.  

Zastosowanie : roœlina ozdobna - chętnie sadzona w przydomowych ogródkach.  

Ciekawostki :  od wykiełkowania do wydania po raz pierwszy kwiatów upływa zwykle 6 lat.

 

 

œnieżyca.jpg

Œnieżyca wiosenna (Leucojum vernum, Leucoium vernum) - bylina

Występowanie: W Polsce roœnie w Sudetach, Karpatach szczególnie obficie w Bieszczadach na wysokoœci 530-1180 m n.p.m. Jako roœlina typowo reglowa poza terenami górskimi występuje rzadko, tylko na Nizinie Œlšskiej i w Wielkopolsce. Wyglšd: Roœlina o wysokoœci do 30 cm. Łodyga Delikatna. Liœcie odziomkowe 2-3 (rzadko cztery), równowšskie, o zaokršglonym wierzchołku, szerokoœci 4-13 mm. Kwiaty Jeden, rzadko dwa na szczycie łodygi, dzwonkowaty, pachnšcy, zwieszony. Działki okwiatu jednakowej długoœci, białe z żółtozielonš plamkš pod szczytem. Kwitnie nawet w lutym, wœród œniegu, w marcu i w kwietniu. Owoce Mięsista, kulista torebka. Korzeń Cebula kulista. Biotop Lasy łęgowe, zespół olszynki karpackiej oraz kwaœne i wilgotne łški. Wilgotne lub mokre gleby brunatne i mady próchnicze o odczynie kwaœnym do zasadowego.

Roœlina trujšca Zawiera alkaloidy - leukoinę i galantaminę.

Zagrożenia i ochrona: Roœlina objęta w Polsce ochronš gatunkowš - gatunek narażony na wyginięcie z powodu masowego zrywania.  Podgatunek Leucojum vernum subsp. vernum umieszczony jest na Czerwonej liœcie roœlin i grzybów Polski (2006) w grupie gatunków narażonych na wyginięcie .

ponikło.jpg                       poniklo iglowate.jpg

Ponikło (Eleocharis R. Br.) – rodzaj roœlin należšcy do rodziny ciborowatych. Liczy ok. 250 gatunków, z których w Polsce występuje 9.

Występowanie: na obrzeżach naszego jeziora, występujš w zbiorowiskach namułkowych. Jest to roœlinnoœć drobnych terofitów, tj. roœlin o krótkim czasie aktywnego życia, przeżywajšcych niekorzystny okres w postaci nasion.

Gatunki występujšce nad naszym jeziorem ponikło igłowate (Eleocharis acicularis (L.) Roem. & Schult.) ponikło jajowate (Eleocharis ovata (Roth) Roem. & Schult.)

Ochrona: Roœlina umieszczona na Czerwonej liœcie roœlin i grzybów Polski (2006)  w grupie gatunków narażonych na wyginięcie